maandag 24 september 2012

Groeien in business, 2do or not 2do?

Vandaag een bijzondere ochtend waarin ik stil heb gestaan bij de al dan niet aanwezige noodzaak tot groeien. Het creëren van nieuwe business lijkt op dit moment als een rode draad door mijn werkzaamheden heen te lopen. Als zelfstandig ondernemer voortdurend bezig met nieuwe business, maar ook bij klanten aktief met zoeken, meedenken, meedoen in relatie tot 'waar gaan we heen'! Nieuwe business is geen doel op zich maar een logisch gevolg van datgeen je wilt als organisatie. In crisistijd vergeten we dat wel eens. Mijn persoonlijke interesse bevindt zich op het vlak van keuzes maken in groei, het zoeken naar de blue ocean en van daaruit naar de mensen die dat met jou kunnen doen. HRM staat daarin teveel aan de zijlijn, of op de achtergrond. Ik denk dat de HR component in groei wordt onderschat. Groei in het bedrijf qua omzet, qua klanten, qua persoonlijke ontwikkeling en innovatie. Groeien doet zeer! Maakt dat je pijn leidt als organisatie, je focust op een onderdeel ten koste van een ander, je richt je op een expertise en laat de ander zitten. Je maakt keuzes die soms niet prettig zijn, waarvan mensen, medewerkers zullen zeggen... wat moet ik daar nu mee? Wat betekent dat voor mij, voor mijn mogelijkheden en soms voor mijn plek in deze organisatie. Gelukkig staat er ook iets tegenover. Groei en pijn maakt dat je organisatie in beweging komt, creativiteit ontstaat, een nieuwe dynamiek. Een bedrijf dat weliswaar geld verdient, soms veel geld, maar dat stil staat beweegt zich ongemerkt naar een (mentale) crisis. Groei is dus geen doel op zich maar een middel om verder te komen, in klantbeleving, in omzet, in groei van medewerkers en uiteindelijk in rendement. Nadenken over het ontwikkelen van je organisatie in relatie tot groei vergt lef, je moet uit je comfort zone, stappen zetten naar de plek waar "things happen" en dat is niet altijd makkelijk. Succes is niet verzekert, wat wel is verzekert dat je in de beweging nieuwe energie en inspiratie zult vinden! En dat is de eerste stap op weg naar nieuw succes!

donderdag 8 maart 2012

ZOX, hoe de nieuwe leiders talenten in organisaties verbinden

We stappen haast ongemerkt door de crisis een nieuwe tijd in gedomineerd door social media, het nieuwe werken, 4 generatie leiderschap, Apple en nog veel meer. De ontwikkelingen lijken sneller te gaan, lijken onoverzichtelijker en chaotisch. En bij een fenomeen wil ik hier stilstaan. Voor het eerst in ons werkbare leven zien we 4 generaties op de werkvloer verschijnen: de vertrekkende maar nog altijd taaie babyboomers, die gevormd zijn door de naoorlogse welvaart en hun status ontlenen veelal aan carrière en succes, de vrouwen meer bescheiden en verzorgend. De generatie X, de lost generation, gevormd in tijden van hoge werkloosheid. Staan tussen de mensen, deeltijdwerkers en vrouwelijk leiderschap. De generatie Y, gevormd door internet, online zijn, en economische welvaart. Een scala aan mogelijkheden en gemotiveerd door zelfsturing en flexibiliteit in werken. En tenslotte, de generatie Einstein, netwerkend, werk en privé zijn een, gefragmenteerd en divers. Ongeduldig en snel.
4 generaties betekent ook verschillende behoeften aan leiderschap op de werkvloer, andere posities in organisaties en ander basis gedrag. En we zien in alle typen organisaties terugkomen dat men niet goed weet hoe daarmee om te gaan. Leiding geven krijgt een andere dimensie, er s geen 'one size fits all" benadering meer mogelijk. De leidinggevenden van vandaag en de medewerkers van morgen, hoe gaan zij het met elkaar vinden? Een ding is duidelijk, wensen en eisen van de 4 generaties zijn niet op elkaar afgestemd. Verstaat men elkaar ondanks alle goede bedoelingen of wordt er juist alleen vanuit een eigen (tunnel)visie leiding gegeven.
De nieuwe onderneming waarin de 4 generaties samen komen vraagt om ander leiderschap, om verbindend leiderschap. Leiders met visie en passie, die verantwoordelijkheid nemen maar ook kunnen geven. De kunst van het loslaten beoefenen en invoelend zijn naar behoeften van de mensen. Meer ruimte bieden aan de medewerkers maar wel duidelijke resultaten verwachten. Ze bepalen het wat, niet het hoe. Diversiteit nemen als uitgangspunt en ermee om kunnen gaan. En maatwerk leveren in arbeidsvoorwaarden. Ondanks de crisis zal nieuw, verbindend leiderschap zijn intrede doen. Gericht op dat wat nodig is in de organisatie en gericht op het ontwikkelen van authenticiteit en talenten. Het uiteindelijke doel is niet vrijblijvend, verbindend leiderschap zal leiden tot meer bedrijfsresultaat, juist door erkenning van de verschillen. En naar mijn mening zal verbindend leiderschap leiden tot meer succes van organisaties door het veel beter in positie brengen van de medewerkers!

Hasta Pronto!

donderdag 11 augustus 2011

Vakantie en wat nu..

Vakantietijd is een tijd om te ontspannen, lekker op de camping, je huisje op de hei, fietsend door het Toscaanse land of gewoon thuis met een goed boek in de tuin. En dat doen we massaal in juli en augustus, ontspannend met zijn allen in een rijtje op het strand. Of in de file door Parijs. Of festivals af van Concert@Sea, Mundial in Tilburg tot straks, eind augustus, Lowlands.
Aan de andere kant zoek je als ondernemer ook in de vakantie naar mogelijkheden, ideeën, kansen. Een mooi proces dat soms snel gaat en soms verzandt in grote projecten die gedoemd zijn te mislukken.
Ik had me voorgenomen deze vakantie weer wat te lezen, van detectives tot meer vakgerichte boeken waarvan ik er gelukkig een heb gekregen, een boek over geluk. Over de rol van geluk in de economie en het leven. Kan het mooier, wat een ondertitel. De titel van het boek luidt 'Misleid door toeval'. Zaken die dichtbij elkaar liggen maar een geheel andere lading hebben, zoals bijvoorbeeld 'fortuinlijke idioot' versus 'vakbekwame belegger'. Ik mag het aanraden, leg het wel naast je bed, of beter, naast je op de bank en lees elke dag een stukje. Verteert beter!
Mocht je denken, pfff vakantie, pak dan de klantenfluisteraar van Jan van Setten. Kies en je wordt gekozen, en het is moeilijk om te kiezen en erbij te blijven. Specialiseer je vooral niet in alles, maar kies en denk na over waar klanten echt blij van worden. Binnen overheidsland nog wel eens een lastig onderwerp. Kiezen voor de klant want tja, er zijn regels en wetten. Is ook lastig, maar gewoon antwoord geven en snel moet kunnen als je echt hiervoor kiest en MOT zoekt met je klanten. MOT als in 'moment of Truth'. Kijk ze in de ogen, luister wat ze zeggen en doe er wat mee. En, als laatste voordat ik het hele verhaal vertel, van boren naar gaten. Het gaat niet om je eigen Unique Selling Point (USP, jaja wat is JOUW USP en dan ben je er) maar om het Unique Buying Point, wat wil de klant! Lezen en genieten en na een uurtje leg je het weg en je voelt je weer helemaal aan het stuur. Leuk dus.
Vakantie is er om van te genieten, en dat kan zo of op andere manieren. Doe wat bij je past, maar geniet!

Hasta Pronto!

dinsdag 12 april 2011

En hoe verder.... met leiderschap en ondernemen

Iedereen is een leider, in ieder geval over zichzelf!

Elke keer dat ik achter mijn pc kruip om een nieuwe blog te maken bekruipt me een gevoel van 'en hoe verder...' gekoppeld aan teveel ideeën om in een keer mee te nemen. Vandaag leiderschap in organisaties. Na de afgelopen week weer een training Effectief leidinggeven te hebben mogen geven bekroop me het gevoel dat leiderschap iets is van waar iedereen een mening over heeft. Dat hoort ook zo te zijn. Met een 9-tal deelnemers uit verschillende MKb bedrijven krijg je ook 9 stijlen van leiderschap voor het voetlicht. Elke stijl is uniek en elke stijl heeft dan vaak iets te maken met ondernemerschap. Niet elke ondernemer is een echte leider. We zien niet altijd een Bill Gates op staan of een Mark Zuckerberg, de man van Facebook. Gelukkig niet. Het type leider is platter in de goede zin van het woord, gericht op zijn bedrijf, hard werken en geld verdienen. No nonsense.
Dat leidt er wel toe dat soms te weinig tijd wordt gestoken in de 'tussentijd', de route naar leiderschap dat verbindt. Leiderschap waarin we stilstaan bij wat ons drijft, echt drijft. Wat anderen echt drijft, waarin je het oude achter je laat en waarin je op weg bent naar het nieuwe onbekende. Een tijd van inzicht in jezelf, in anderen. Mooie woorden, bijna kunstzinnig, maar wat levert het op, wat krijgen we ervoor, om stil te staan in die tussen tijd? Het antwoord is zelfkennis, de tijd om jezelf te leren kennen (opnieuw), uitdiepen, uitbenen en leren om jezelf heen te draaien en van alle kanten te bekijken. Stilte, vertraging, diepgang, zelfkennis, gelukkiger worden, gelukkiger zijn. Tja.
Elke keer duik ik weer enthousiast in dit soort theorieën, zoek naar wat het me oplevert, en denk dan.. ja, ja dat wist ik toch eigenlijk al wel. Onbewust-bekwaam. En ga dan over tot de orde van de dag, nadenken over mijn volgende blog, facebook tekst, inchecken op foursquare of twitter. Ja ik doe mee, tussentijd of niet!

DeTussentijd, route naar verbindend leiderschap
Debbie Molhuizen

vrijdag 14 januari 2011

En nu verder.... connecten!

Het is weer even terug dat ik wat heb geplaatst op mijn blog. Druk bezig, van alles te doen, geen tijd dus... Toch bleef het idee hangen om er een actieve blog van te maken. Met allerlei mogelijkheden. Vandaag weer een next step. Waar gaan we het over hebben? Ik neem jullie even mee in wat nieuwe boeken die ik heb (gelezen), die me interesseren en waarmee ik in de komende maanden denk te gaan werken.
Om te beginnen met het boekje 'Verbinding verbroken. En dan?' van Ton Horn. Met Ton heb ik kort samengewerkt als voorzitter van de Stichting de Muze (theatereducatie) en hij als organisatie-adviseur. Een korte, boeiende periode met als resultaat het uiteindelijk opgaan van de Muze in het Factorium, de nieuwe organisatie voor amateurkunsten in Tilburg. Het gaat over verbinden van mensen en organisaties. Een thema van alle tijden maar op dit moment wezenlijk anders ingevuld, de wereld in onze broekzak, de wereld op ons bureau. Het oude industriële tijdperk verandert in zeer hoog tempo in een informatie en digi maatschappij. Op elk moment kunnen en willen we weten wat er rondom ons heen gebeurt. De jonge generatie medewerkers groeit op met dit fenomeen en wij als organisatie-adviseurs horen ermee te dealen. Dat vergt nogal wat, nogal wat anders dan we zijn gewend. In de huidige tijd zijn formele en hiërarchische organisaties niet meer effectief. Organisaties dienen in staat te zijn zich echt te verbinden dwarsverbanden aan te gaan met zowel klanten als medewerkers. Dat betekent ook wat voor het leiderschap in de organisatie. 'A shift of context calls for a shift of leadership'. Niet alleen formeel leiderschap in een formele, ontworpen organisatie is nodig, ook 'connected' leiderschap in netwerken in de organisatie is essentieel. Toegang tot sociale netwerken en die verkrijg je door integriteit, wederzijds nut, warmte en menselijke maat en ritme de relatie te laten bepalen.
Mooi gezegd, maar wat betekent dat nu allemaal voor onszelf, voor wat je doet in die veranderende organisatie? Concreet betekent het actie op 2 niveaus, nl. van de echte en van de formele organisatie. Verbinden met de echte organisatie en deze echte organisatie van mensen te verbinden met de formele doelstellingen van de formele organisatie.
Goed, een mooie aftrap en een start om na te denken hoe het in je eigen organisatie is. Waar staan we, op welk niveau verbinden we ons en wat betekent dat dan. En belangrijker, wat gaan we doen, en hoe gaan we dat doen.

Naast een mooi kader dat bovenstaande biedt, hoewel hier onvolledig beschreven, merk ik dat het denken erover me weer nieuwe inzichten geeft en input om binnen de lopende MD trajecten aan de slag te gaan. We zien wat we willen zien, en denken er dan te zijn. Verbinden en een echte relatie aangaan, connected te zijn is nog wat anders.

Volgend blog meer.
Hasta pronto

vrijdag 18 juni 2010

FuegoBlog: eerste bijdrage

Het eerste FuegoBlog is spannend en opwindend om te schrijven. Ik heb er lang over nagedacht. Moet het gaan over zakelijke aangelegenheden, iets verantwoords duurzaams, gewoon een interessant artikel over mijn werk of totaal iets anders? Mag het iets los maken of wat zijn om over na te denken? Ik heb al eerder korte stukjes geschreven voor organisaties met als doel mensen te informeren, enthousiasmeren of en na te laten denken over een onderwerp als “anders werken”, dat beschreef hoe je werkt in een nieuw huisvestingsconcept, het “bouwen” van een functiehuis of hoe een management development traject te realiseren.

Deze eerste FuegoBlog gaat daar allemaal niet over, komend weekend is het Festival Mundial in Tilburg en dat leek me een mooie aanleiding daar bij stil te staan. Muziek, cultuur, educatie en plezier gaan daar samen. Een compleet, elk jaar weer verrassend feestje, dat je ogen streelt en je oren verwarmt. Een prachtige entourage in het Tilburgese Leypark. Hier wordt het verantwoord ondernemen, ontwikkelingssamenwerking en zakelijkheid bij elkaar gebracht. Het is belangrijk om in deze tijd waarin vooral wordt gedacht in termen van crisis, bezuinigen en onzekerheid dit soort initiatieven te steunen omdat deze laten zien dat het ook anders kan.

Mijn stelling is dat je vooral in tijden dat het minder gaat en de onzekerheid toeslaat het belangrijk is om toch te investeren in dit soort duurzame, culturele initiatieven. En dan bedoel ik niet alleen in geld, maar ook in "erbij zijn", ervan genieten, te laten zien dat het belangrijk is en een plek verdient in onze maatschappij. Grote woorden dat is waar, maar in dit geval ook makkelijk handen en voeten te geven door het nemen van een kleine actie: ga kijken, bezoek het festival.

Aansluitend, ik lees het boek “Switch”, dat het organiseren van veranderingen beschrijft, hoe je dat doet vanuit de praktijk. De kern: de berijder (rationeel en analytisch), de olifant (de emotie) en het pad (de richting, de weg die je gaat), alle drie moeten duidelijk zijn, maar begin met het zetten van kleine stappen, cruciale stappen die –op termijn- kunnen leiden naar grote(re) veranderingen. En belangrijk is, je hebt dat zelf in de hand. "Erbij zijn" is belangrijker dan toekijken. Niet alleen met het bezoeken van een festival als Mundial, maar ook door zelf die stappen te zetten. Tot ziens bij het Festival Mundial!